PHOTOGRAPHY WEBLOG

A British journalist was shot and killed outside the Iraqi National Museum in Baghdad on Saturday. The identity of the journalist, a freelance television producer, was not immediately known. Fellow journalists, asking that their names not be used, said the male journalist was outside the museum when he was shot.

The British Foreign Office confirmed that a man had been shot but said details were still sketchy. "We are urgently investigating reports of a British freelance journalist being shot today in Baghdad," a spokesman said. The foreign office was trying to identify the body of a man thought to be in his mid-20s, at which stage next of kin will be informed.

The death brings to 16 the number of journalists killed in Iraq since the start of the war on March 20.

Bron: USA Today.

foto Ivan Sekretarev

The body of a female killed by a blast at a giant rock festival lies on the ground in Moscow, Saturday, July 5, 2003. Two women suicide bombers blew themselves up at a giant rock festival in suburban Moscow on Saturday, killing at least 16 people, Russian officials said.

(De afgebeelde jonge vrouw is één van de twee personen die zichzelf opbliezen.)

Afgelopen weekend verloor fotografe Anke Blondé van het project Streetwise verschillende portretten die stonden opgesteld in de Leuvense binnenstad, maar een oproep op de radio heeft alvast één dief op betere gedachten gebracht. De onbekende dader bracht de levensgrote foto terug en maakte zich snel uit de voeten.

,,Ik ben enorm blij dat de dader berouw kreeg, dankbaar zelfs. Hopelijk duiken er in de nabije toekomst nog andere gestolen foto's op, want nu blijven de diefstallen een domper op het project. Laat ons hopen dat de portretten allemaal boven water komen zodat de mensen kunnen genieten van de levensgrote onbekende Leuvenaars. Jammer genoeg zal dat niet meer kunnen in de straten, maar wel in het stadspark waar het veiliger is. Alstublieft, breng de foto's terug!'', aldus de fotografe.

Bron: Het Nieuwsblad.

De Tour oefent een ongewone aantrekkingskracht uit op buitengewone, zeg maar buitenissige mensen. Fotograaf Jürgen is er zo één. Deze man uit het Duitse Leinfelden-Echterdingen noemt men in dit sportieve circus 'La Belle Moustache' om evidente redenen.

Vijfentwintig jaar lang al, sedert het verschijnen van de eerste stoppels op z'n bovenlip, laat deze man zijn snor groeien. Elke morgen wast hij zijn struikgewas, brusht het tot een uit de kluiten gewassen krul en dan spuit hij er een halve bus lak op. Een half uur is hij er zoet mee, maar daarna blijft elk haartje de hele dag in vorm. "Mijn voorbeeld was Salvador Dali," zegt hij, maar dat schilderssnorretje is niet te vergelijken met deze 'moustache'.

Tom Kelley, a Washington Post news photographer who covered every president from Franklin D. Roosevelt to Richard Nixon, is dead at 88. Kelley, who worked for the Post from 1938 until his retirement in 1973, had a wide range of assignments, including sports, in addition to White House coverage.

He was a member of the White House News Photographer' Association and covered a number of memorable events, including the funeral of the assassinated President John F. Kennedy in 1963.

Bron: Associated Press.

Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima dagvaarden het weekblad Privé. In drie edities van Privé zijn foto's geplaatst van het interieur en exterieur van De Eikenhorst, het toekomstige woonhuis van de Prins en de Prinses.

De Prins en de Prinses zijn de mening toegedaan dat met genoemde publicaties op ernstige en ontoelaatbare wijze onrechtmatig jegens hen is gehandeld. De door Privé veroorzaakte inbreuk op de persoonlijke levenssfeer wordt door de Prins en de Prinses als zeer ingrijpend ervaren.

De Prins en Prinses leggen hun bezwaren voor aan de Rechtbank te Amsterdam en vragen om een vonnis dat de vervaardiging, openbaarmaking en (verdere) exploitatie van de foto's onrechtmatig verklaart.

(Ook wordt geeist "dat de negatieven vernietigd worden" wat opmerkelijk is omdat het om digitale foto's zou gaan.)

Bron: Koninklijkhuis.nl

Het Groninger Museum komt met een groot overzicht van 25 jaar fotografie van Erwin Olaf. Naast een selectie uit zijn documentaire- en reclamefotografie en film- en videowerk, zijn er vooral veel autonome foto's van Olaf te zien.

Voor velen is Amsterdammer Olaf vooral bekend geworden met zijn werk waarin hij mensen neerzet die niet voldoen aan het schoonheidsideaal. Ook bekende Nederlanders kreeg hij voor zijn lens.

De tentoonstelling is te zien van 21 september tot en met 30 november.

Een 'doodsmak' in de ronde van Zuid-Holland maakte een einde aan zijn carrière als amateurwielrenner. Dat opende wel de weg naar zijn huidige bestaan als wielerfotograaf. Door die zware valpartij in 1968 is fotograaf Cor Vos al 29 jaar bij de grote wielerwedstrijden aanwezig. Vos is een van de zeven fotografen die per motor alle wielerwedstrijden ter wereld mogen coveren.

,,Van de fotografen op de motor ben ik met afstand de oudste. Toch ga ik nog elk jaar vrolijk naar de Tour de France, waar het door de veiligheidseisen steeds moeilijker wordt om te fotograferen. Vroeger was het makkelijker."

Bron: Algemeen Dagblad.

De sportfotograaf die eerder deze week in Florida gewond raakte door een wegvliegende honkbalknuppel maakt het inmiddels beter. Bij de ongelukkige botsing met het slaghout brak hij zijn kaak en neus. Soon Kuk Hong was bij de wedstrijd aanwezig om foto's te maken van werper Jung Bong. Bong stuurde inmiddels bloemen naar Hong om hem sterkte te wensen bij zijn herstel.


foto Jon Way

Soon Kuk Hong languit in de dugout.

Een positief artikel over de foto's van Annie van Gemert is te lezen in De Gelderlander onder de titel De versteende badcabines van De Panne.

De Tour de France is nog niet eens begonnen, maar de fotografen (waaronder Peter Dejong) cirkelen al rond de gedoodverfde favoriet Lance Armstrong als die een trainingsrondje rijdt:


foto Peter Dejong

Annie van Gemert, bekend van haar serie Grote gezinnen, legde in de Belgische kuststreek De Panne strandgangers vast. In het maandblad Focus stelt Johan de Vos dat zij deze mensen voor gek zet, en kraakt haar boek, inclusief de gebruikte druktechniek, volledig af. Elders in hetzelfde blad staat juist een zeer lovende recensie over hetzelfde boek.

Verschil van cultuur of temperament? Feit blijft dat hyperrealistische (en soms ontluisterende) portretten van "gewone" mensen zeer populair zijn in Nederland, vooral in de kunstwereld. Deze worden dan wel liefst over de grens gemaakt, ver weg of zoals in dit geval wat dichterbij in België, zodat men onbekommerd de genadeloze blik van de fotografe kan volgen. Komt de fotografe binnen de eigen kring, dan kijkt men niet meer zo prettig. Zo valt ook de reactie van De Vos te verklaren, die zich via zijn mede-Vlamingen aangevallen voelt. Misschien zouden Annie van Gemert en haar generatiegenotes die zich van dezelfde stijl bedienen zich eens moeten richten op de eigen kring. Of valt er in de kunstwereld opeens niet zoveel meer te lachen als men zelf ongenadig te kijk wordt gezet, in plaats van Vlamingen of Veluwenaren?

Martin Parr is op zijn manier ook realistisch, maar zijn werk ademt meer kritiek op de maatschappelijke ontwikkelingen, waarbij er juist sprake is van mededogen met de afgebeelde personen. Ook schuwt hij de zelfspot niet.


foto Annie van Gemert

Jan Banning heeft de Dick Scherpenzeelprijs 2002 gewonnen met zijn serie over Mozambique.

Vandaag foto's van, en een interview met, Kadir van Lohuizen in de Kunstbijlage van de Volkskrant.

Nauwelijks enkele dagen nadat in het kader van het "Streetwise-project" twaalf kunstzinnige foto's op levensgrote borden werden geplaatst in de Leuvense binnenstad is de helft van de kunstwerken spoorloos. Enkele van de andere foto's werden beschadigd. Het project werd inmiddels overgebracht naar het stadspark dat 's avonds sluit en waar een parkwachter overdag een oogje in het zeil houdt.

Het fotoproject maakte deel uit van een dubbeltentoonstelling die op vrijdag 27 juni de deuren opende.

Een piloot die vorige week met een ANP-persfotograaf aan boord over het landgoed De Horsten vloog, krijgt daarvoor waarschijnlijk een boete. "Drie kwartier nadat hij geland was, hing de politie aan de telefoon", aldus zijn collega J. van der Linden. "De boete is nog niet binnen." De piloot vloog op ongeveer 450 meter hoogte.

Naar nu blijkt is het al sinds 23 mei van dit jaar verboden om laag te vliegen over de toekomstige woning van prins Willem-Alexander en prinses Máxima in Wassenaar. Een woordvoerder van de Luchtverkeersleiding liet woensdag weten dat piloten binnen een straal van 1 mijl (1852 meter) rond het Wassenaarse landgoed De Horsten niet lager dan ruim 600 meter mogen vliegen. Het gaat om een "heel gebruikelijke" maatregel, zei de woordvoerder. Net als voor De Horsten gelden bijvoorbeeld voor de paleizen Noordeinde, Huis ten Bosch en Soestdijk zulke verboden.

Bron: De Telegraaf.

Thierry Falise and Vincent Reynaud could be freed within days, Laos' ambassador to France told RFI radio Wednesday. "This morning we talked with the ambassadors of France, Belgium and the United States. ... We talked of liberation, of deportation. ... I think we will free them rapidly, it is a matter of days,'' he told RFI.

Their trial was widely condemned as unfair. Press rights group Reporters Sans Frontieres urged France and other Western governments to put pressure on Laos to overturn the sentences by withdrawing international aid to the Communist state. Laos urged the United States and Europe Wednesday not to impose economic sanctions.

The French Foreign Ministry earlier said its ambassador to Laos, Bernard Pottier, along with his Belgian and American counterparts, met the Laotian Deputy Foreign Minister Wednesday to press demands for their release.

Falise's brother-in-law, Guy Deschuyteneer, said the family had been in contact with the Belgian ambassador to Thailand, who is in Laos, to try to find a solution. "He told us that the jail conditions were not at a European level, but were decent.''

Bron: CNN.

Annie-Jeanne Reynaud, mother of French journalist Vincent Reynaud, imprisoned in Laos, holds pictures of her son and his colleague, Belgian photographer Thierry Falise, during a demonstration outside the Laos embassy in Paris.

Het gesprek met Teun Voeten is hier nog te beluisteren.

Ik heb mijn digitale camera niet meegenomen naar Liberia want het was het regenseizoen.

Teun Voeten

De Wassenaarse PvdA'er Jan Stegeman (63) stemde als enig raadslid tégen het foto- en filmverbod rond landhuis Eikenhorst van kroonprins Willem-Alexander. "In een volwassen democratie is het niet goed zo'n filmverbod in te voeren", aldus Stegeman tijdens de raadsvergadering. Zijn summiere verklaring was op de volgepakte publieke tribune voor niemand te verstaan. Ook niet voor het NOS-journaal en Radio I. Na afloop zei hij desgevraagd daar niets van te hebben gesnapt 'omdat het rode lampje van mijn microfoon wel brandde'.

Stegeman vertelde dat hij de nadruk had gelegd op het filmverbod omdat dit volgens hem nog ernstiger is dan de raadsbreed aangenomen verordening om het fotograferen te verbieden. "Ik voelde er niets voor om alles hier uitvoerig uit de doeken te doen, maar door mijn werk als fotograaf ben ik alleen al in landen met een dictatuur zeker zes keer gearresteerd. Omdat ik foto's op straat had gemaakt. We leven hier in Nederland in een prachtige maatschappij en in een vrije democratie en daarom was dit verbod niet nodig."

Stegeman zegt kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima hun recht op privacy en ook alle gezinsgeluk van de wereld te gunnen. "Maar als er één gek met een polsstok over een paar sloten springt om een foto te maken, dan moet je die gewoon aanpakken. Nu moeten de goeden lijden onder de kwaden." Stegeman heeft vooral veel in Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse ontwikkelingslanden gefotografeerd. Nog steeds vervult hij diverse bestuursfuncties bij organisaties als ´Watoto wa Amani´ (Kinderen voor vrede) en Adesa ontwikkelingssamenwerking.

PvdA-fractieleider Anka van Schie heeft begrip voor het standpunt van haar fractiegenoot. “Jan heeft er heel lang over nagedacht en ik respecteer zijn invalshoek. Door zijn werk als fotograaf heeft hij zelf aan den lijve ondervonden hoe erg het is om opgepakt te worden, als je voor je werk ergens foto's maakt.”

Het protest van journalistenvakbond NVJ, die spreekt van 'een beknotting van de persvrijheid', werd door de gemeenteraad van Wassenaar voor kennisgeving aangenomen.

Bron: Haagsche Courant.

A child soldier wearing a teddy bear backpack points his gun at a photographer in a street of Monrovia. Foto Georges Gobet.

Honkbal is een gevaarlijke sport (voor fotografen):

A photographer at the Florida Marlins' game was hospitalized Tuesday night after being hit in the head by a flying bat, causing significant bleeding. The unidentified photographer sustained lacerations to the face and never lost consciousness, the Marlins said. He was airlifted to Jackson Memorial Hospital, and there was no immediate word on his condition.

The game between the Atlanta Braves and Marlins was delayed 18 minutes after the man was hit in the seventh inning when a bat slipped out of the hands of Atlanta's Darren Bragg. The photographer was immobilized with a neck brace.


foto Alan Diaz

Teun Voeten is woensdagmorgen tussen 10 en 11 uur te beluisteren op Radio 1. Hij was onlangs in Liberia en wordt daarover aan de tand gevoeld. Hij werkte aldaar voor een Amerikaans blad.

Hij vertelt onder meer hoe hij zijn films ontwikkelt.

Met dank aan Thomas Schlijper.

De vader van tennisspeelsters Venus en Serena Williams, meer anti-reclame heeft Canon niet nodig:

Waiting for Beckham:

A Japanese photographer died Saturday in a fall from the top of a seven-story Katmandu hotel while trying to take pictures, a Japanese Embassy official said Monday. The man was identified as Akira Matsui, 54, from Tokyo.

Matsui fell about 25 meters from the roof of the hotel, where he had been staying. The building is in Katmadu's Thamel area, which is popular with tourists. He had set up his camera and climbed over a protective railing in his final moments.

The 55-room hotel boasts a rooftop garden with unobstructed views of a major part of Katmandu, the surrounding hills and the majestic Himalayan mountains. Matsui, a frequent visitor to Nepal, published a book of his photos of the mountainous Mustang district of northwestern Nepal and had returned from a trip to the district before the fatal fall.

Bron: Japan Times.

Vanavond om 23.00 bij de ARD (Duitsland 1): WAR PHOTOGRAPHER, met en over James Nachtwey, een documentaire van Christian Frei.

Ze kreunt als de beste, ziet er prachtig uit en is net 16 jaar oud. Dan sta je op Wimbledon al snel in de schijnwerpers. Dat de Russische Maria Sharapova ook geweldig kan tennissen, werd in Londen even vergeten. In de derde ronde tegen Jelena Dokic, de nummer twaalf van de wereld, bevestigde ze in twee sets haar talent als tennisster, vechtjas en entertainer.

De laatste twee punten van het duel met Dokic waren veelzeggend. Eerst rende ze van hoek naar hoek om de vrouw uit Servië en Montenegro tot een fout te dwingen. Daarna sloeg ze een ace. De handen gingen voor het gezicht, als gebaar van ongeloof. Sharapova blies kushandjes naar de toeschouwers rond court number one. Het publiek bespelen, dat kunstje beheerst ze ook al. Maar liefst 35 fotografen hadden zaterdagmiddag geen oog voor tegenstandster Dokic. Helaas voor hen is het toernooi voor Sharapova inmiddels voorbij. Ze verloor in de vierde ronde nipt van haar landgenote Svetlana Kuznetsova.

Bron: Brabants Dagblad.


foto Alastair Grant

Little flowers crack cement.

Ami Vitale

De gemeenteraad van Wassenaar is maandag zonder noemenswaardige discussie akkoord gegaan met een verbod op het fotograferen en filmen door de afrastering rondom villa Eikenhorst, waar prins Willem-Alexander en prinses Máxima zich op zeer korte termijn zullen vestigen. Alleen de PvdA stemde tegen.

Wie de strafverordening overtreedt, kan in de cel belanden. De verordening wekte eerder de woede van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), die vindt dat de persvrijheid in het geding is.

Wassenaar stelde de verordening op verzoek van het Koninklijk Huis en zijn beveiliging op. Willem-Alexander en Máxima hopen zo hun privacy beter te waarborgen. De Gemeentewet maakt een en ander mogelijk.

There are only two ways to live your life. One is as though nothing is a miracle. The other is as though everything is a miracle.

Albert Einstein

Digitale foto's maken met analoge camera's. Medio 2004 zal Leica een digitale camera-achterwand presenteren voor analoge 35-mm toestellen. De achterwand maakt van een 35-mm camera een volwaardige 10 megapixel digitale camera. De Duitse cameraproducent presenteerde de plannen vorige week tijdens een persconferentie.

De achterwand, vooral gemaakt voor spiegelreflexcamera's, kan te allen tijde gewisseld worden tussen analoog of digitaal. De digitale wand werkt met gewone geheugenkaartjes.

De Belgische fotojournalist Thierry Falise is in Laos veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf. Zijn Franse collega Vincent Reynaud kreeg dezelfde straf.

Japanse uitgevers lanceren deze week een uitgebreide campagne om 'digitale winkeldiefstal' te keren. Bladenmakers maken zich grote zorgen over het toegenomen aantal Japanners dat in winkels met hun mobiele telefoon plaatjes schiet van tijdschriften om de bladen vervolgens laat liggen.

Volgens een woordvoerder van het Japanse Verbond van Tijdschriftuitgevers is dit een groeiend fenomeen, nu steeds meer mobiele telefoons zijn uitgerust met cameraatjes.

When Kodak unveiled its Kodachrome film in 1935, company executives hoped they had produced the world's first user-friendly colour film. They got their wish, and more. Not just a technical and commercial success, Kodachrome revolutionized photography. Within three years of its introduction, it surpassed black-and-white film sales and became a world standard.

Kodachrome went on to become the film that popularized the 35mm format and killed off cumbersome roll and sheet film; that captured millions of priceless personal memories for amateur photographers, in colour; and that still lives — with undiminished colour and clarity — in homes around the world, handed down from one generation to the next. Perhaps Paul Simon's chart-topping hit, "Kodachrome," of 1973 did say it best, pointing out its ability to "make you think the world is a sunny day." No wonder his lyric then went on to plead for his Momma to not take his Kodachrome away.

Sixty-eight years after its introduction, Kodachrome is still selling, albeit in reduced quantities in the face of rising digital photography and declining sales of all conventional films and cameras. It has proved to be the most commercially durable film ever produced. The thought of its possible demise at the hands of the digital juggernaut horrifies its loyalists. A world without Kodachrome's warm reds, breathtaking blues and lush greens? Unthinkable.

That may be hard to understand for the casual photographer who wants the viewing convenience of easily-accessible prints of family gatherings or vacations. Or likes the ease of downloading digital shots to a personal computer to share with friends over the Internet.

After all, Kodachrome produces slides — not prints — which aren't conducive to passing around for casual viewing. It can't be dropped off at the one-hour photo counter in your local supermarket; it has to make the time-consuming trip to and from a Kodak lab for specialized processing.

But Kodachrome wins out with a small and intensely loyal band of serious photographers on its original selling points. When it was unveiled, Kodak stressed its colour accuracy, razor-sharpness, and its lack of the grainy coarseness seen on other films. Dedicated users say that, for once, the advertising was truthful. Even now, "comparable to Kodachrome" is a claim sometimes made for digital imaging, reinforcing the real film's reputation as a benchmark. And the product's longevity extends beyond the retail shelf.

Digital formats have already come and gone, and it is debatable whether pictures people take today will be readable in a decade or two. Colour print and other colour slide films have demonstrated a frustrating tendency to fade. But nearly seven decades of experience has proved that Kodachrome lasts. Properly stored, pictures shot with it in the 1930s have lost less than 10 per cent of their colour, which is unnoticeable to the average person's eye.

"We freely admit it's not a film for everyone," says Charles Smith, Kodak's vice-president of worldwide public affairs for consumer imaging. "The demand for all film has declined because of the application of digital technology to every aspect of photography. But Kodachrome continues to appeal to a discerning segment of the market, particularly photographers who want stability."

Contrary to rumours of its impending demise, Smith says Kodak has no plans for a Kodachrome fade-out. He attributes some of the confusion to the company's reduction of the product line from three to two film types in 2001. Some users read this incorrectly as the death knell of all Kodachrome.

Tapping into the almost fanatical devotion of these devotees, a number of speculative auctioneers stockpiled batch-lots of the now-discontinued Kodachrome 25 in cold storage, to be sold off to the highest bidder over the Internet. It regularly goes today for twice its original price.

First introduced as a 16mm motion picture film, it was progressively released in other motion picture formats and, finally, as a still-photography film. Its acceptance by amateurs and professionals was swift. Within a decade, Kodachrome had killed off competing and less successful consumer-market colour films. Later, cheaper films by Kodak and other manufacturers ate into Kodachrome's market, but never killed it.

Bron: Toronto Star.

De fotograaf en beeldend kunstenaar Dirk de Herder is afgelopen week op 89-jarige leeftijd overleden. De Herder, die de laatste jaren in Den Haag woonde, werkte vaak in Midden-Nederland en had er zelfs een eigen museum.

De Herders werk, zo blijkt uit zijn ‘fotobiografie’ Flashback, bestaat grotendeels uit verstilde zwartwitfoto’s. Hij fotografeerde in allerlei wereldsteden: beregende trottoirs, parken met imposante bomen en Rembrandt-achtige schaduwen, een stoomtrein in silhouet, een toevallige passant op het Amsterdamse Waterlooplein in 1946. Opmerkelijk was, dat hij nooit flitsapparatuur gebruikte; hij zwoer bij natuurlijk licht.

De Herder, die zichzelf als ontechnisch en een ‘gevoelsmens’ beschouwde, leidde een onrustig bestaan. Hij zwierf door de straten van Parijs, leefde enkele jaren in Zweden. Hij maakte een vergeten film met Bert Haanstra, ontving lof van de door hemzelf hogelijk bewonderde fotograaf Brassai, richtte een fotobureau op met Eddy Posthuma de Boer.

Het waren ook kunstenaarsportretten die hem na de Tweede Wereldoorlog zijn faam bezorgden. Hij hing op het juiste moment rond de jeugdige Karel Appel en Corneille op hun ateliers in Amsterdam, vlak voordat ze in Parijs beroemd werden met Cobra. Schilder Jan Sierhuis was nog een jochie toen Dirk de Herder hem al op het gevoelige materiaal vastlegde; in hoge contrasten, zoals hij dat in Parijs bij het werk van Brassaï had gezien.

Z'n leven lang bleef het kunstenaarsmilieu het zijne. Op een foto-expositie in 1998 in het Haags Gemeentearchief kon je zien hoe Dirk de Herder nu weer actief was op het atelier van Adriaan Nette. En nog altijd in zwart-wit. "Kleur is niet spannend. Het zwakt zo af. Zwart-wit is dramatisch".

Hij was tot op hoge leeftijd actief als fotograaf, maar legde zich na een ziekte in 2001 geheel toe op de beeldende kunst. In zijn Haagse atelier werkte hij aan nieuwe kunstwerken, gecomponeerd uit wat hij vond op straat en op het strand: eindjes touw, kapotte schoenen, weggegooide hoeden. ,,Maak je geen zorgen, jongen. Ik blijf spelen tot de dood mij komt halen.’’

Bronnen: Haagsche Courant, Utrechts Nieuwsblad